Τριζαν οι αναμνήσεις μου σαν τα πόδια του Σκαμπό που ειχα μπροστά μου, του ταλαίπωρου, του πολυχρησιμοποιημένου.
Κι εγώ καθισμένη στην πολυθρόνα, δίπλα στο τζάκι, με τα πόδια μου απλωμένα επάνω του, αναπολούσα παλιές φευγάτες στιγμές!
Ω! παρελθόν μην με εγκαταλείψεις, είσαι η μόνη μου συντροφιά!
Είχα αποφασίσει να αλλάξω το design της λατρεμένης μου γωνιάς και περίμενα τα καινούργια μοδάτα έπιπλα.
Χάιδεψα τα μπράτσα της αγαπημένης μου μέχρι τώρα πολυθρόνας.
Ένοιωθα τύψεις που θα την έστελνα μαζί με το σκαμπό και το μικρό σκαλιστό Louis fillip τραπεζάκι στα άχρηστα.
Το άγγιξα απαλά, εδώ έπινα απογευματινό τον καφέ μου.
Πάντα με εκνεύριζε το ξεσκόνισμά του γιατί αυτή η άτιμη η σκόνη κατσικωνόταν μέσα στα σκαλίσματά του και δεν έλεγε να φύγει.
Σήμερα το κοίταξα με λατρεία.
Σε λίγο θα χτυπούσε το κουδούνι θα έφερνα την παραγγελία μου.
Μια δερμάτινη πολυθρόνα με μηχανισμό ( θα μου έκανε και μασάζ) ένα τραπέζι με γυάλινη επιφάνεια και ένα σκαμπό από δέρμα φώκιας.
Τα είχα διαλέξει δώρο για τον εαυτό μου
Ντριν!!! Ντριν!!! Ήρθαν σκέφτηκα
Αχ! Γιατί δεν αργούσαν λίγο ακόμα, μου διέκοψαν το ονειροπόλημα μου…..
Σε ελάχιστη ώρα η γωνιά μου είχε αλλάξει όψη.
Πήρε την όψη του ΤΙΠΟΤΑ.
Ω! ναι τίποτα δεν μου έλεγαν αυτά τα νέα μοδάτα αντικείμενα
-θέλω τα Louis
μου είπα αυθόρμητα, τα παλιά, το σκαμπό μου το τριζάτο. Τις αναμνήσεις μου!
Ζήτησα να τα πάρουν πίσω.
-όχι δεν θα αλλάξω την γωνιά μου δεν θα σκορπίσω το παρελθόν μου τις αναμνήσεις μου. Είναι αργά για αλλαγές….
Κοίταξα με λατρεία το σκαμπό μου, το σκαλιστό μου τραπεζάκι, την παλιά μου πολυθρόνα.
-σας αγαπώ…. Τους ψιθύρισα!!!…….
Σχόλια