Η κυρά-Βασιλική άνοιξε τα μάτια της. Το υπνοδωμάτιο ήταν σκοτεινό , μόνο το φως από το καντηλάκι της έφεγγε. Δίπλα στο μικρό τραπεζάκι που χρησιμοποιούσε για κομοδίνο , ακούγονταν ο ρυθμικός χτύπος του ρολογιού . Του έριξε μια ματιά. -Πεντέμισι η ώρα , μονολόγησε , αργεί ακόμα να ξημερώσει . Ας σηκωθώ εγώ , όλα πρέπει να γίνουν στην ώρα τους . Ο κόκοράς της στην αυλή είχε αρχίσει κι όλας να λαλάει . Ξημέρωνε μεγάλη γιορτή , του Αϊ-Δημήτρη . Η μικρή εκκλησούλα του χωριού είχε φορέσει τα γιορτινά της .Η κυρά-Βασιλική θα πήγαινε αργότερα ν’ ανάψει ένα κεράκι στη χάρη του . Ήταν θρησκευόμενο άτομο ,είχε βαθιά πίστη μέσα της .Κάθε βράδυ πριν κοιμηθεί έκανε μια προσευχή μπροστά στα εικονίσματα της. Πάντα παρακαλούσε την Παναγία να’ χει καλά τα παιδιά της , τις νύφες της , τα εγγόνια της ,να ναι καλά στις δουλειές τους και να τους φυλάει από κά...
Μην κάνεις όνειρα για την ζωή αλλά ζήσε τα όνειρά σου... Στη ζωή δεν παίρνεις ποτέ αυτό που αξίζεις, παίρνεις πάντα αυτό που διεκδικείς.